موفقیت تنها مسیری است که باید آن را پله به پله طی کرد. چون هر پله معنا و مفهوم خاص خودش را دارد. اما خیلی از راه ها هستند که هوش بشر، مسیر آن ها را از پله های بی معنا و وقت گیر به آسانسور تبدیل کرد. همین کار باعث شد تا کلان شهرها به وجود بیایند و ساختمان
از حرکت ایستادن هر آسانسوری می تواند سه علت داشته باشد:
قطعی برق
نقص مکانیکی و الکتریکی
استفاده نادرست از آن و حمل وزن غیر مجاز
توضیح موارد اول و دوم باشد برای دو نکته ی بعدی. بهتر است کمی مصداقی تر در مورد مورد سوم صحبت کنیم. هنگام اختراع و ساخت آسانسور، میانگین و عدد واحد وزن هر انسان در استفاده از آن 75 کیلوگرم محاسبه شده است. این یعنی آسانسوری که 10 نفر ظرفیت دارد را نباید به حمل وزنی بیش از 750 کیلوگرم تحمیل کرد. راه آسان پیشگیری از این مورد، تجهیز آسانسور به دوربین مداربسته است. تا با یک تذکر ساده از حمل بار یا وزن غیر مجاز جلوگیری شود.
دلیل دیگر از کار افتادن آسانسورها تغییرات ناگهانی ولتاژ برق است. طوری که با قطع شدن های پی در پی می تواند باعث از کارافتادگی و خراب شدن خیلی از تجهیزات ساختمانی به خصوص آسانسورها شود. علت دیگر مشاهده ی عملکرد منفی در این وسیله، افت فشار برق است که گاهی به مرحله ی اطلاع به کارشناس مربوطه و عیب یابی و رفع آن می رسد.
یکی از ضروریات نگهداری از آسانسورها سرویس های دوره ای است. کاری که پشت گوش انداختن آن می تواند هزینه ی های اضافی و زیادی را به گردن تان بیندازد. مثلا کم شدن روغن «موتور گیربکس»، که با چند قطره روغن در سرویس دوره برطرف می شود. اما نادیده گرفتن همین کار کوچک، کل موتور گیربکس را خرد می کند. نمونه ی دیگر «فنرگاورنر» است. فنری که تنها با یک بازرسی ساده می توان آن را تنظیم کرد. ولی اگر این کار به تعویق بیفتد، باعث «پاراشوت» کردن آسانسور و از بین رفتن ریل های آن می شود. حالا خودتان حساب کنید که در این دو نمونه چقدر هزینه ی سرویس و جبران عدم سرویس با هم متفاوت است.