سختی آب یکی از مواردی است که می تواند در برخی از مناطق کشور مشکلاتی را برای خانواده ها ایجاد کند. از جمله این مشکلات رسوب است. رسوب ها در حقیقت کربنات و سولفات کلسیم و منیزیم آب هستند که در جداره های داخلی لوله ها و تجهیزات تشکیل شده و گاهی عملکرد آن ها را مختل می سازند. به همین دلیل است که در برخی از مناطق، استفاده از آبگرمکن های دیواری، علیرغم تمام مزایایی که دارند دشوار بوده و از آبگرمکن زمینی یا ایستاده استافاده می شود.
مبدل حرارتی آبگرمکن های دیواری از لوله های مسی بسیار باریکی تشکیل شده است که در صورت بالا بودن سختی آب، به دلیل حرارت بالا به شدت و زود به زود رسوب می بندند و دردسر ساز می شوند. در حالی که در آبگرمکن های زمینی شاهد چنین معضلی نیستیم.
مورد دوم فشار آب است. برای روشن شدن مشعل آبگرمکن های دیواری فشار آب حداقل مهم است. از این رو، در صورتی که فشار آب در محل زندگی تان کمتر از حد نرمال است، بهتر است از آبگرمکن های زمینی استفاده کنید.
شاید برای شما نیز پیش آمده باشد که در حین استحمام درجه حرارت آب آبگرمکن های دیواری تغییر کند. در آبگرمکن های زمینی یا ایستاده هیچگاه چنین مشکلی را نخواهیم داشت چرا که آب به صورت یکپارچه تنظیم دمایی شده است.
البته مواردی که بیان شدند به هیچ عنوان برتری هر یک از این دو نوع آبگرمکن را ثابت نمی کنند. و در هنگام خرید، بهتر است تمامی جوانب در نظر گرفته شوند.
آبگرمکن های زمینی با استفاده از سوخت گاز شهری و مایع کار می کنند و با گرمایش آب مخزن، دمای آب مورد نیاز ساختمان را تامین می کنند. نحوه عملکرد آبگرمکن های زمینی بسیار ساده است. مشعل این سیستم ها با دریافت جریان گاز شهری و هوای محیط از اریفیس و میکس و اختلاط آن ها روشن می شود. شعله سبب افزایش درجه حرارت مخزن و آب داخل آن می شود و آب گرم مورد نیاز به این ترتیب تامین می گردد. جریان آب داغ خروجی از سیستم نیز به همان روال ورد آب از بالای آبگرمکن با استفاده از لوله کشی به قسمت های مختلف ساختمان انتقال می یابد.